Blog

Soms heb je zo’n moment. Je loopt vast, je ziet het licht niet meer, je weet niet meer welke kant je op moet. En dan helpt een hand je terug te leiden naar het licht.

Door op jonge leeftijd al met verscheidene dingen te maken te hebben gehad, waaronder pesten, maar ook seksueel misbruik, de scheiding van mijn ouders en een ontzettend ingewikkelde relatie met mijn vader, liep ik vast.

Het was net uit met mijn (inmiddels) ex, die toch vreemd genoeg zulk gedrag vertoonde als mijn vader, toen ik hulp zocht bij Sarah. Ik merkte dat ik het moeilijk had met het verwerken van bepaalde “triggers”. Ik zat soms letterlijk vast in mijn hoofd en zag geen weg om eruit te komen. Hierdoor greep ik naar het, voor in mijn ogen, laatste hulpmiddel; automutilatie (zelfbeschadiging).

Samen met Sarah hebben we een plan gemaakt. Een verwijzing naar de GGZ voor mijn trauma en een plan om bij Vrouwzeker aan de slag te gaan met stabilseren en het versterken van mijn eigen kracht, mijn basis.

Door de gesprekken die we hebben gevoerd en de oefeningen die we hebben gedaan, heb ik mezelf leren ontdekken en leren kennen. Dit was in eerste instantie niet bedoeld als redmiddel voor de toenmalige diepte waar ik in zat, maar het heeft uiteindelijk ontzettend bijgedragen. Over een tijdje hoop ik te starten bij de GGZ met EMDR (traumabehandeling), maar door dit traject is de urgentie al veel minder groot geworden.

Ik leerde wie ik ben en dit te accepteren, en dat was wat ik nodig had; acceptatie.

“Probeer niet te begrijpen hoe alles werkt, maar probeer hoe het werkt te accepteren.” – Marieke de Goeij

Ik durf opener te zijn naar mijn omgeving, ik durf mezelf te laten zien, ik beschadig mijzelf niet meer en mijn donkere gedachten zijn veel minder en bovenal… heb ik van mezelf leren houden. Met een handje hulp heb ik de weg naar het licht weer terug gevonden.

Liefs Bianca

(Coachee bij Vrouwzeker)