Blog

Ik vroeg aan Anneke, als onderdeel van de coaching, of ze wilde opschrijven waar ze tot nu toe in gegroeid is. Haar verhaal mocht ik delen zodat het ter inspriratie mag zijn voor jou.

‘Het is een doordeweekse dag in september 2020. De kinderen zijn naar school en mijn man is naar zijn werk. Daar zit ik dan, onrustig en gespannen. Wat voel ik me nutteloos in deze wereld. Elke dag is hetzelfde, ik worstel met depressieve gevoelens. Als dit het is, dan hoeft het voor mij allemaal niet meer, ik denk dat alles wel gewoon doorgaat, ook zonder mij…

Na jaren van oplopende onrust en spanning in mijn lijf en hoofd is de maat vol, ik schreeuw van binnen om rust en vrede. Ik pak mijn telefoon en probeer (alweer) via google een oplossing te zoeken voor mijn onrust  en vul als zoekterm in: “wat te doen bij innerlijke onrust”. Een lijst met behulpzame zorgverleners verschijnt in mijn scherm, ik klik willekeurig een coach aan in de buurt en kom terecht op jou website, Sarah. Je biedt een gratis challenge aan van 4 weken… Wow, vanuit mijn luie stoel de eerste stappen zetten naar meer zelfacceptatie, vrijheid om mezelf te zijn en een daadkrachtig leven! Ik dacht op dat moment: als ik de challenge heb gedaan zal het vast beter gaan, niet wetende dat mijn reis nog maar pas begonnen was. Ik bekeek de video’s, ging bezig met de uitdagingen en voelde een sterk verlangen groeien om mijn chaotische gedachten en gevoelens met iemand te delen en dat was het punt waarop ik contact met je zocht. De eerste afspraak was gemaakt!

Tijdens de gesprekken die daarop volgden kreeg ik steeds meer zicht op wie ik nu werkelijk ben. Wat is het daarbij ontzettend fijn geweest dat we allebei putten uit de bron van Gods liefde! Sarah, je leerde mij dat ik veel meer ben dan mijn lichamelijke beperkingen. Je leerde mij wat het betekent om dingen in mijn leven te erkennen en het er te laten zijn zonder dat het mijn leven beheerst én juist te kijken naar wat er nog méér is. Om daarin balans aan te brengen vroeg je mij bijvoorbeeld om een lijstje te maken van dingen waar ik goed in ben, mijn mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden. Ik mocht ook aan anderen in mijn omgeving vragen om dat lijstje aan te vullen. Wat is dat een belangrijk keerpunt geweest in mijn proces, ik begon in te zien dat ik écht van waarde ben.

Ik heb in mijn proces ook afscheid genomen van heel veel dingen waar ik jarenlang naar bleef verlangen, tegen beter weten in en ik heb juist nieuwe dingen verwelkomd in mijn leven. Ik bracht structuur aan in de vorm van een weekplanning, nam meer rust en zocht samen met jou naar activiteiten die mijn dag waardevol maken. Zo kwam er bijvoorbeeld een betere balans in het geven aan anderen en het vullen van mijzelf.

Inmiddels is het maart 2021 en mag ik terugkijken op alles wat er is gebeurt. Niet omdat het nu weer helemaal goed en perfect is maar omdat het al zoveel beter is dan dat het was. En dat geeft hoop en hoop doet leven, een dankbaar leven met veel nieuwe inzichten, meer liefde voor mezelf en meer rust en vrede.’